Masz firmę, potrzebujesz prawnika?

ielu różnych miejscach i wydaje się, że ofert pracy dla prawników nigdy nie zabraknie. Muszą oni jedynie nabyć umiejętności praktycznego wykorzystania wiedzy zdobytej przez siebie w trakcie studiów. Posiadają oni przecież odpowied

Masz firmę, potrzebujesz prawnika? obsługa prawna firm katowice

Praktyczne wykorzystanie studiów prawniczych

Wiadomą rzeczą jest, że studia prawnicze są bardzo trudne. Jednak trzeba przyznać, że po ich zakończeniu można znaleźć pracę w wielu różnych miejscach i wydaje się, że ofert pracy dla prawników nigdy nie zabraknie. Muszą oni jedynie nabyć umiejętności praktycznego wykorzystania wiedzy zdobytej przez siebie w trakcie studiów. Posiadają oni przecież odpowiednie kwalifikacje i kompetencje do prowadzenia spraw rozwodowych i spraw dotyczących ustalenia praw do opieki nad dziećmi oraz spraw spadkowych. Oprócz tego mogą pracować w firmach, w których będą służyć poradą prawną w trakcie podpisywania przez dyrektorów ważnych umów i rozwiązywania sporów z pracownikami. Bardzo często prowadzą oni także samodzielną działalność i wykonują usługi prawnicze na podstawie realizacji konkretnych zleceń.


Izby Sądu Najwyższego

Organy Sądu Najwyższego

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
Prezes Sądu Najwyższego (dla każdej z izb)
Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego
zgromadzenie sędziów izby Sądu Najwyższego (dla każdej z izb)
Kolegium Sądu Najwyższego

W Sądzie Najwyższym działają także (ale nie są to organy SN):

Kancelaria Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
Biuro Studiów i Analiz Sądu Najwyższego

Izby Sądu Najwyższego

Cywilna (31 sędziów)
Karna (28 sędziów)
Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych (19 sędziów)
Wojskowa (9 sędziów)

Na dzień 31 grudnia 2015 w Sądzie Najwyższym orzekało 84 sędziów3. Liczbę stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym oraz liczbę Prezesów ustala Prezydent RP na wniosek Zgromadzenia Ogólnego Sędziów SN. Od 2015 liczba stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym wynosi 933.

Pracami każdej z izb kierują Prezesi Sądu Najwyższego, a izby dzielą się dalej na wydziały.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/S%C4%85d_Najwy%C5%BCszy_(Polska)


skrót: Dz. U.

Powoływanie się na źródło

Przy powoływaniu się na akty prawne opublikowane w Dzienniku Ustaw należy przytoczyć pełną nazwę aktu prawnego wraz z datą jego uchwalenia, a następnie w nawiasie podać miejsce publikacji w następujący sposób:

skrót: Dz. U.
jeżeli akt prawny został opublikowany w innym roku, niż data jego uchwalenia należy podać również zwrot: ?z XXXX r.?
numer pod którym akt jest opublikowany: ?Nr XXX? (niestosowany w odniesieniu do aktów wydawanych od 2012 r.)
pozycję pod którą akt jest opublikowany: ?poz. XXXX?
dodatek ?z późn. zm.? (w praktyce czasem jako ?ze zm.?), jeżeli w dacie cytowania obowiązuje wersja aktu zmieniona w stosunku do wersji opublikowanej w cytowanym źródle
jeżeli akt jest objęty tekstem jednolitym, należy podać adres publikacyjny obwieszczenia zawierającego tekst jednolity: ?Dz. U. z XXXX r. Nr XX, poz. XXX? (zgodnie z zasadami techniki prawodawczej nie powinien, ale w praktyce bywa poprzedzany słowami: ?tekst jednolity? albo skrótami: ?tekst jedn.? lub ?t.j.?, np. ?tekst jednolity: Dz. U. z XXXX r. Nr XX, poz. XXX?)

Przykładowy zapis aktu prawnego wraz ze wskazaniem źródła:

ustawa z dnia 15 września 2000 r. ? Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.)
ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.)
ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 118)

W praktyce prawniczej stosuje się prostszy zapis, np. Dz.U.2004.261.2603.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dziennik_Ustaw